Krado

Ĉi tiu artikolo temas pri konstruelemento. Koncerne aliajn signifojn aliru la apartigilon Krado (apartigilo).
Tradicia krado kun bestoformaj detaloj en Prádena, Segovio, Hispanio.
Krado en la katolika Heilig-Kreuz-preĝejo en Aŭgsburgo, Germanio.
Ĵaluzio en kapelo San Ginés de Francelos, Galegio, Hispanio.
Krada barilo en Madrido, Hispanio.

Krado estas vico da lignajferaj stangoj kun pli aŭ malpli grandaj spacoj inter ili. La stangoj povas esti kruce interplektitaj. La kradon oni uzas por ion bari (pordon aŭ fenestron) aŭ apartigi spacojn. Tre ofte ili penumas ankaŭ ornamajn celojn. Se la celo estas ne barilo, sed plie ornamaĵo oni parolas pri ĵaluzio, kiu iam estis ege ornama aĵo el arabaj kaj hispanaj domoj, kaj nuntempe ankaŭ simpla barilo kurtena (NPIV).

Krado laŭ NPIV estas “aro de stangoj, interspace kunigitaj per transversaj samspecaj stangoj, servanta kiel forta barilo”. Ofte oni uzas du krucumitajn tavolojn de stangoj. Ordinare krado havas ĉirkaŭaĵon. Por la materialo ofte oni uzas metalon, sed ankaŭ lignon, ŝtononplaston.

Laŭ Francisko Azorín krado estas Aro da kunplektitaj ferstangoj, seruranta kiel barilo.[1] Li indikas etimologion el la latina crates (krado). Kaj li aldonas la terminojn kradi, por meti kradon ĉe aperturo; kradoponto kaj kradotrabo.[2]

Ekzistas horizontale kuŝantaj kradoj kaj vertikale starantaj kradoj. Krado en la akvomastrumado aŭ industrio por elsarki fremdaĵojn nomiĝas ofte sarkokrado.

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 118.
  2. Azorín, samloke.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search